Inburgering

Hey lieve vriendjes,

Sorry dat het zo lang duurt vooraleer ik nog eens blog, ik heb een internetprobleem ( lees: ik heb er nog altijd geen op kot). We hadden een router aangevraagd bij Orange, die is toegekomen, we hebben die geïnstalleerd, maar het bleek dus niet te werken. De router is aangesloten op de vaste telefoon en de telefoonverbinding werkt gewoonweg niet. Orange ( die van internet) en telefonica ( die van de telefoonlijn), werken samen, maar dat is toch niet zo'n goede combinatie. Na alle miserie, uren bellen met Orange, werkt het nog steeds niet en onze proefperiode is voorbij, door het gekl°°°° van Orange kunnen we het nu ook niet opzeggen zonder te bellen. Mabon, live goes on, ik zit nu al een maand zonder, nog wat langer kan geen kwaad. Het is ook wel een excuus om uit kot te gaan, want ik ga me dan in de bibliotheek zetten, waar onbeperkt internet is. Een echte straf is het niet om daar te zitten ( tussen alle Chinezen, hihi).

Ondertussen zijn we dus inderdaad een maand verder. We hebben in die tijd Madrid bezocht, een echte grootstad, veel volk, hoeren, file om 2h 's nachts, altijd drukte, metro, op je sjakos letten :p. Neen, ik ben blij dat ik in Salamanca op Erasmus zit en niet in een zo'n grote stad. De afstanden zijn daar echt een enorm. Het was een fijn weekend, dat wel, we konden gratis binnen in de musea, ik heb de Guernica gezien ( yes) en de 2 y 3 de Mayo van Goya :p. We zijn met de Italiaantjes geweest en nog een vriend van de Italiaantjes. Marta, het meisje uit Napels, heeft wel voor wat ophef gezorgd in de groep, ze heeft een echt Napels karakter, veel vuur, eentje die veel haar gedacht wil doen. Zo merk je maar dat het niet altijd even gemakkelijk is om samen ergens op vakantie te gaan.

Dit weekend zijn we naar Valladolid geweest, Lies en Lisa gaan bezoeken, onze mede-Erasmussers uit Gent, again, ben ik heel tevreden dat ik in Salamanca zit. Valladolid is helemaal anders, een moderne stad, veel winkels, minder antiek. Salamanca heeft meer een historisch centrum, in Valladolid is alles ook veel verspreider van elkaar. Bovendien heeft het hier ook heel het weekend geregend, bah, bezoeken in de regen is nooit leuk natuurlijk. Het onthaal was wel superleuk, Ivano, de Italiaanse kotgenoot van Lisa heeft uuuuuren in de keuken gestaan, zoals een echte Italiaans mama, om voor ons een zalige pasta en el horno te maken. We hebben lang moeten wachten, maar het loonde zeker de moeite. De vrienden van Lisa, Ivano, Fernando en Arno zijn echt toffe gasten, het is jammer dat we elkaar waarschijnlijk nooit meer gaan zien, maar het loonde zeker de moeite om Valladolid te bezoeken en hen te leren kennen.

Het leven kabbelt hier aan HST- snelheid vooruit, het leek gisteren toen ik hier toekwam, maar ondertussen zijn we bijna halverwege. Ik moet bijna nu al blèten als ik eraan denk. De aanvraag om een jaar te blijven is afgewezen, dus probeer ik hier elke minuut te genieten van de tijd dat ik hier ben. Soms een beetje ten koste van schoolwerk, maar ze zijn hier wel veel minder hard dan in Gent.

M'n Spaans gaat er wel zienderogen op vooruit, veel mensen zeggen dat m'n Spaans al enorm verbeterd is bij het begin van  de maand, het spreken gaat veel vlotter en je verbeterd al sneller je eigen fouten. Natuurlijk leer je hier eerst alle foute woorden :), zoals bv; one-night-stand en kater. Alina ( m'n kotgenote) lag plat van het lachen toen ze hoorde dat ik die woorden wel kende, maar het woord voor stofzuiger niet ( nu dus wel !).
Verder leer ik hier nog bijna iedere dag nieuwe mensen kennen, dat leent zich tot interessante ontmoetingen met mensen van alle slag en stoot. Natuurlijk kan je niet met iedereen overeenkomen, maar iedereen is hier open en bereid tot een praatje, toch wel net anders dan in België. Het is ook zo dat iedereen hier in hetzelfde schuitje zit, je moet hier wel nieuwe mensen leren kennen.

Zo, op deze regenachtige zondag ga ik nog een beetje strijken en vooral nog een beetje werken voor school. Halloween wordt hier eigenlijk ook nog serieus gevierd, de Spanjaardjes zijn hier allemaal verkleed, wat leidt tot veel monsters en heksen, roze priesters en zotte nonnen op de straten.

Tot snel liever vrienden ( sneller dan je denkt)

Sofia

Sala Sala Sala sala manca !!!!

Hoi volgertjes allemaal,

Het is nu al een tijdje geleden dat ik geblogd heb, maar de tijd vliegt hier vooruit en ik heb ook niet altijd internet toegang. De eerste lesweek is ondertussen al voorbij, ze was een beetje chaotisch, maar bon, alles gaat wel op z'n plooi vallen. Ik heb 1 Engelse les gevolgd en die was echt VERSCHRIKKELIJK, ze was volledig in het Spaans en m'n spreekt hier Engels met een Spaans accent, no me gusta. Dus gaan we nu proberen de toestemming te krijgen van Gent om alle vakken in het Spaans te volgen, wat natuurlijk veel interessanter is voor ons. Onze eerste les Portugees was ook super lachwekkend, er wordt hier veel gebabbeld in de lessen en Portugees is niet echt een gemakkelijk taal om uit te spreken, vrij nasaal. Het is ook vrij verbazend hoe weinig mensen hier Portugees spreken, ondanks het feit dat het buurlanden zijn. 

In Gent staan we blijkbaar wel al een stapje voor op de zaken, veel lessen van het 3de jaar komen overeen met lessen uit het tweede jaar, dus die volgen we niet of we proberen lessen te volgen uit het 4de jaar. Morgen moet Tina zich als eerste gaan inschrijven. Je gelooft het of niet, maar alles gebeurt hier nog schriftelijk. Voor de inschrijving moesten we een afspraak vastleggen op voorhand. Bijna niets gebeurt hier elektronisch, ze hebben hier wel een platform dat Studium heet, zoals Minerva, maar ik heb de indruk dat het een vrij recent gegeven is en dat ze totaal nog niet gewoon zijn het te gebruiken. Voor elke les moeten we ook een ficha invullen, waar al onze data opstaan inclusief foto, die moeten we dan afgeven aan de prof, zodanig dat die onze smoelen herkent. 

De meeste studenten hier in  de Facultad de Filología zijn trouwens Erasmussers, of van een één of ander buitenlands programma,dat geeft wel nog een vreemde combinatie bij momenten. Mijn piso ( appartement) ligt op zo'n 10 à 15 min wandelen van de faculteit, maar ik vind dat fantastisch. Het is geen straf om door Salamanca te lopen, misschien wel in de winter, we zullen zien, want naar het schijnt kan het hier super super koud worden. Dat is nu al te merken, want vanmorgen om 9h was het hier blijkbaar maar 6°C ( allez, het is van horen zeggen hé), maar als het zonnetje schijnt is het hier zalig en de Spanjaardjes kruipen dan ook massaal uit hun hollekes om af te spreken op één van de vele terrasje of prachtige pleintjes. De mensen zijn hier heel hartelijk en muy hablador, ze spreken je direct aan en stellen je vragen, dus je kan wel zeggen dat het een cultuurverschil is bij België. Gisteren zat ik bijvoorbeeld te genieten van het zonneke in een parkje met gitaarmuziek op de achtergrond, toen een inwoner van Salamanca spontaan begon te babbelen met me en me een rondleiding door de stad voorstellen. 

Verder van de rest wordt er hier veel en laat uitgegaan, maar dat zal ook wel veranderen nu het schooljaar deftig zal beginnen. Ik merk dat er banden worden gesmeed en dat doet me echt deugd, want in het begin had ik het echt wel vrij moeilijk met het oppervlakkig, artificieel gedoe, vooral op de zogenaamde Eramusfeestjes. Deze avond bijvoorbeeld zijn er wat mensen komen eten op kot en het was een gezellig boeltje. Ook tussen de meisjes op kot hier gaat het er al aangenamer aan toe. Ik ben benieuwd naar het laatste Spaanse meisje dat nog moet toekomen ! :)

Voila, ik weet niet zo goed meer wat te schrijven op dit ogenblik,

dus tot schrijfs, mails, skypes of blogs ! 

Bienvenida en Salamanca

Hey iedereen,

Vandaag is het m'n tweede volledige dag in Salamanca, maar er is hier al veel gebeurd ondertussen. Na een heel pijnlijk afscheid van het thuisfront en een enorm lastige reis ben ik hier rond 11h 's avonds gearriveerd. Na kennis te maken met m'n 2 kotgenotes die hier al waren, Alina ( een Roemeens meisje die al enkele jaren in Spanje woont, studeert Engels-Italiaans) en Silke ( een Duits meisje), ben ik naar Tina's new crib geweest :), daar zaten ze ( lees, Edward van Bordeaux, Gisèle van Spanje een liefje Martin van Frankrijk, Martina, een Spaanse en Tom, een toerist) allemaal gezellig te kletsen. Een leuke bende dus, ik werd onmiddellijk door het meegevraagd om weg te gaan, wat wel fijn was. Vervolgens heb ik m'n eerste tequila shot gedronken, :p, ja het moest er ooit eens van komen hé ! Die avond heb ik het niet te lang getrokken, voelde me niet fantastisch na de emotionele en lange dag. Gisteren had ik ook eventjes een moeilijk momentjen, maar ik denk dat ik er zo veel ga hebben. :) Tina en ik zijn gisteren ook gaan kijken naar de aankomst van de Vuelta, wat ook wel een aangename ervaring was, die Spanjaardjes hier zijn echt grappig om bezig te zien. Toen de coureurs passeerden klopten ze zo allemaal met hun handen op de afscheiding, wat zorgde voor een leuke opwinding. Gedurende de rest van de dag heb ik wat boodschappen gedaan, me hier een beetje geïnstalleerd. Gisterenavond heb ik samen met Tina gekookt voor de rest van de bende, het is hier de gewoonte om heel laat te eten, zo rond 10h. M'n bio-ritme is nog niet volledig in orde, maar dat zal ook wel komen. De mensen leven hier volgens hun goesting, iedereen staat op, gaat slapen en feest op verschrikkelijk rare tijdstippen :). Als je hier om 3 h gaat slapen, bekijken ze je raar omdat het volgens hen gewoon nog veel te vroeg is om dan te gaan slapen. Na het koken en eten zijn we dan vertrokken naar El savor, een super leuke Salsa-bar, daar heb ik de beste mojito gedronken van heel m'n leven ! Tina heeft er al geproefd van de Salsa en we gaan waarschijnlijk, allez, zo hebben we het afgesproken, daar Salsa leren, ik kijk er al naar uit !
Vandaag zijn we dan eens gaan polsen in Casa Bedel, de bureau waar alle Erasmussers verwacht worden, blijkt dat we al te laat waren voor een infosessie in verband met ons papierwerk enzo, het is geen grote ramp, maar wel een beetje jammer. Misschien hadden we daar ook andere Erasmusstudenten kunnen leren kennen. Erasmussers zijn er hier tevens in overvloed, van alle soorten en nationaliteiten. Ik denk dat ik in 24 h tijd al 5 talen heb gesproken, wat soms voor leuke situaties zorgt natuurlijk.
Vanavond ga ik koken met Agnes, m'n Franse, van Marseillen, kotgenote, ze lijkt me een leuk meisje.
Ik ben precies een beetje van de hak op de tak aan het springen, maar dat is ook omdat het leven hier een beetje zo is, wat ik dus al ruimschoots ondervonden heb na 2 dagen !!!
Voila, nu hebben jullie al een beetje een impressie van wat er zich allemaal afspeelt hier! Ik hoop dat jullie me eens gaan bezoeken, zodanig dat jullie ook kennis leren maken met Salmanca ! :)

Hasta luego,

Sofie

Inwijding

Een Erasmus-ervaring is reden genoeg voor het opstarten van een blog. Hiermee hoop ik familie en vrienden op de hoogte te houden van alles wat zich zal afspelen in Salamanca. Momenteel ben ik nog in Belgiië, maar daar komt verandering in binnen 5 dagen. Dan vertrek ik, tot februari, naar Salamanca. Vandaag ben ik te weten gekomen dat één van de 4 meisjes waar ik een appartement zal delen, Silke heet. Haar naam klinkt niet echt Spaans, dus ik ben benieuwd naar haar nationaliteit. Hopelijk zullen er wel Spaanse meisjes zijn, zodanig dat ik iedere dag Spaans moet spreken. In afwachting van het vertrek, ben ik aan het wassen, strijken, dozen inpakken,....er komt meer werk bij kijken dan men denkt, maar het is het waard. Hoe dichter het vertrek, hoe vreemder, ik weet niet goed hoe ik me moet voelen. Aan de ene kant ben ik natuurlijk super enthousiast om te vertrekken, aan de andere kant voel ik me een beetje triestig voor alles wat ik hier zal achterlaten, het vreemde is dat ik nog niet nerveus ben. Misschien is dat omdat ik er eigenlijk al maanden naartoe leef. Ik ben benieuwd naar m'n verdere state-of-mind.

Tot snel,

Sofie