zondag 31 oktober 2010

Inburgering

Hey lieve vriendjes,

Sorry dat het zo lang duurt vooraleer ik nog eens blog, ik heb een internetprobleem ( lees: ik heb er nog altijd geen op kot). We hadden een router aangevraagd bij Orange, die is toegekomen, we hebben die geïnstalleerd, maar het bleek dus niet te werken. De router is aangesloten op de vaste telefoon en de telefoonverbinding werkt gewoonweg niet. Orange ( die van internet) en telefonica ( die van de telefoonlijn), werken samen, maar dat is toch niet zo'n goede combinatie. Na alle miserie, uren bellen met Orange, werkt het nog steeds niet en onze proefperiode is voorbij, door het gekl°°°° van Orange kunnen we het nu ook niet opzeggen zonder te bellen. Mabon, live goes on, ik zit nu al een maand zonder, nog wat langer kan geen kwaad. Het is ook wel een excuus om uit kot te gaan, want ik ga me dan in de bibliotheek zetten, waar onbeperkt internet is. Een echte straf is het niet om daar te zitten ( tussen alle Chinezen, hihi).

Ondertussen zijn we dus inderdaad een maand verder. We hebben in die tijd Madrid bezocht, een echte grootstad, veel volk, hoeren, file om 2h 's nachts, altijd drukte, metro, op je sjakos letten :p. Neen, ik ben blij dat ik in Salamanca op Erasmus zit en niet in een zo'n grote stad. De afstanden zijn daar echt een enorm. Het was een fijn weekend, dat wel, we konden gratis binnen in de musea, ik heb de Guernica gezien ( yes) en de 2 y 3 de Mayo van Goya :p. We zijn met de Italiaantjes geweest en nog een vriend van de Italiaantjes. Marta, het meisje uit Napels, heeft wel voor wat ophef gezorgd in de groep, ze heeft een echt Napels karakter, veel vuur, eentje die veel haar gedacht wil doen. Zo merk je maar dat het niet altijd even gemakkelijk is om samen ergens op vakantie te gaan.

Dit weekend zijn we naar Valladolid geweest, Lies en Lisa gaan bezoeken, onze mede-Erasmussers uit Gent, again, ben ik heel tevreden dat ik in Salamanca zit. Valladolid is helemaal anders, een moderne stad, veel winkels, minder antiek. Salamanca heeft meer een historisch centrum, in Valladolid is alles ook veel verspreider van elkaar. Bovendien heeft het hier ook heel het weekend geregend, bah, bezoeken in de regen is nooit leuk natuurlijk. Het onthaal was wel superleuk, Ivano, de Italiaanse kotgenoot van Lisa heeft uuuuuren in de keuken gestaan, zoals een echte Italiaans mama, om voor ons een zalige pasta en el horno te maken. We hebben lang moeten wachten, maar het loonde zeker de moeite. De vrienden van Lisa, Ivano, Fernando en Arno zijn echt toffe gasten, het is jammer dat we elkaar waarschijnlijk nooit meer gaan zien, maar het loonde zeker de moeite om Valladolid te bezoeken en hen te leren kennen.

Het leven kabbelt hier aan HST- snelheid vooruit, het leek gisteren toen ik hier toekwam, maar ondertussen zijn we bijna halverwege. Ik moet bijna nu al blèten als ik eraan denk. De aanvraag om een jaar te blijven is afgewezen, dus probeer ik hier elke minuut te genieten van de tijd dat ik hier ben. Soms een beetje ten koste van schoolwerk, maar ze zijn hier wel veel minder hard dan in Gent.

M'n Spaans gaat er wel zienderogen op vooruit, veel mensen zeggen dat m'n Spaans al enorm verbeterd is bij het begin van  de maand, het spreken gaat veel vlotter en je verbeterd al sneller je eigen fouten. Natuurlijk leer je hier eerst alle foute woorden :), zoals bv; one-night-stand en kater. Alina ( m'n kotgenote) lag plat van het lachen toen ze hoorde dat ik die woorden wel kende, maar het woord voor stofzuiger niet ( nu dus wel !).
Verder leer ik hier nog bijna iedere dag nieuwe mensen kennen, dat leent zich tot interessante ontmoetingen met mensen van alle slag en stoot. Natuurlijk kan je niet met iedereen overeenkomen, maar iedereen is hier open en bereid tot een praatje, toch wel net anders dan in België. Het is ook zo dat iedereen hier in hetzelfde schuitje zit, je moet hier wel nieuwe mensen leren kennen.

Zo, op deze regenachtige zondag ga ik nog een beetje strijken en vooral nog een beetje werken voor school. Halloween wordt hier eigenlijk ook nog serieus gevierd, de Spanjaardjes zijn hier allemaal verkleed, wat leidt tot veel monsters en heksen, roze priesters en zotte nonnen op de straten.

Tot snel liever vrienden ( sneller dan je denkt)

Sofia